التهاب فاسیای کف پا شامل التهاب نوار ضخیم بافت در پایین پا است که از پاشنه پا به انگشتان پا می رسد. این بافت می تواند آسیب دیده یا ملتهب شود و باعث ایجاد درد و مشکل در حرکت شود. در این مطلب به بیماری التهاب فاسیای کف پا به طور کامل پرداخته شده است. اگر شما نیز علاقه مند به کسب اطلاعات بیشتر در این حوزه هستید در ادامه این مقاله با ما همراه باشید.
بیماری التهاب فاسیای کف پا
التهاب فاسیای کف پا یکی از علل شایع درد پاشنه است. این بیماری شامل التهاب یک باند ضخیم از بافتی است که از کف پا عبور کرده و استخوان پاشنه پا را به انگشتان پا متصل می کند. ورم فاسیای کف پا معمولاً باعث درد تیزی می شود که با اولین قدم ها در هنگام صبح احساس می شوند. با برخاستن و حرکت، درد به طور معمول کاهش می یابد. اما ممکن است با برخاستن پس از نشستن برای مدت زمان طولانی بازگردد. التهاب فاسیای کف پا بیشتر در دونده ها دیده می شود. همچنین افرادی که دارای اضافه وزن هستند و کسانی که از کفش های نامناسب استفاده می کنند نیز در معرض خطر ورم فاسیای کف پا قرار دارند.
علائم التهاب فاسیای کف پا
فاسیای پا از انگشتان پا تا پایین پاشنه ادامه می یابد. وارد آمدن فشار زیاد به این قسمت از پا می تواند باعث پارگی جزئی در بافت شود. این آسیب منجر به التهاب، درد و سفتی می شود. شایع ترین عارضه التهاب فاسیای کف پا، درد در ناحیه کف پا است. تمرکز درد معمولاً در پاشنه و جایی که احساس پارگی بافت وجود دارد، قرار دارد. خار پاشنه رشد کوچک و استخوانی در قسمت پایین استخوان پاشنه است. باور عمومی بر این است که خار پاشنه مسئول ورم فاسیای کف پا است. با این حال، خار پاشنه باعث ایجاد درد نمی شود.
علل التهاب فاسیای کف پا
عملکرد فاسیای کف پا شامل جذب تاثیر ایستادن، راه رفتن و دویدن بر روی پا است. پا عملکرد فراوانی داشته و فشار زیاد می تواند به این ناحیه از پا آسیب برساند. التهاب فاسیای کف پا لزوماً به دلیل واحدی ایجاد نمی شود. چندین عامل خطر می توانند احتمال ابتلا به این بیماری را در فرد افزایش دهند. این عوامل عبارتند از:
- سن. التهاب فاسیای کف پا در افراد بین ۴۰ تا ۶۰ سال شایع است.
- انجام برخی از ورزش ها مانند دویدن که به طور مکرر بر ناحیه کف پا تأثیر می گذارند.
- ابتلا به کف پای صاف، قوس های بلند یا عضلات تنگ ساق پا
- ابتلا به اضافه وزن، چاقی یا بارداری که فشار بیشتری بر پا وارد می کنند.
- ابتلا به برخی از شرایط پزشکی مانند آرتروز
- ایستادن برای مدت زمان طولانی
- پوشیدن کفش های پاشنه بلند
زنان معمولاً بیشتر از مردان دچار ورم فاسیای کف پا می شوند. این بیماری معمولاً در اثر ضربه یا فشار مکرر که با گذشت زمان به بافت پا آسیب می رسانند، ایجاد می شود.
عوارض التهاب فاسیای کف پا
نادیده گرفتن التهاب کف پا ممکن است منجر به درد مزمن پاشنه شود. این درد می تواند مانع فعالیت های منظم بیمار شود. تغییر در راه رفتن به عنوان راهی برای تسکین درد فاسیای کف پا ممکن است منجر به مشکلات پا، زانو، مفصل ران یا کمر شود.
تشخیص التهاب فاسیای کف پا
ورم کف پا بر اساس سابقه پزشکی و معاینات فیزیکی تشخیص داده می شود. در طول معاینه، پزشک مناطق حساس در پا را بررسی می کند. محل درد می تواند به تعیین علت آن کمک کند.
آزمایش های تصویربرداری
معمولاً هیچ آزمایشی برای تشخیص التهاب فاسیای کف پا لازم نیست. با این حال، پزشک ممکن است عکسبرداری با اشعه ایکس یا ام آر آی را برای رد مشکلات دیگر مانند شکستگی فشاری تجویز کند. گاهی اوقات هنگام عکسبرداری با اشعه ایکس، خار پاشنه تشخیص داده می شود. در گذشته خار پاشنه معمولاً به عنوان عامل درد کف پا شناخته می شد. اما بسیاری از افراد مبتلا به خار پاشنه ممکن است دچار درد کف پا نشوند.
درمان التهاب فاسیای کف پا
بیشتر افرادی که مبتلا به التهاب فاسیای کف پا هستند معمولاً با درمان های محافظه کارانه از جمله استراحت در طی چندین ماه بهبود می یابند.
داروها
- مسکن هایی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن استودیو ممکن است درد و التهاب ناشی از التهاب فاسیای کف پا را کاهش دهند.
- روش های درمانی
- تمرینات کششی و تقویت کننده یا استفاده از وسایل خاص ممکن است علائم را تسکین دهند. روش های درمانی التهاب فاسیای کف پا عبارتند از:
• فیزیوتراپی: یک فیزیوتراپیست می تواند تمریناتی را برای کشش فاسیای کف پا و تاندون آشیل و تقویت عضلات پایین پا به بیمار ارائه کند.
• آتل شب: فیزیوتراپیست یا پزشک ممکن است به بیمار توصیه کنند که هنگام خواب از آتل برای پوشاندن ساق پا و قوس پا استفاده کند.
• ارتزها: ممکن است پزشک برای کمک به توزیع فشار مساوی بر روی پاها، استفاده از ارتز ها را تجویز کند.
روش های جراحی یا سایر روش ها
اگر اقدامات محافظه کارانه پس از چندین ماه به التهاب فاسیای کف پا پاسخ ندهند، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
- تزریق: تزریق داروی استروئیدی در ناحیه حساس می تواند تسکین موقتی درد را ایجاد کند. عکسبرداری های متعدد به دلیل تضعیف فاسیای کف پا و احتمال پارگی آن توصیه نمی شود. با استفاده از تصویربرداری های سونوگرافی، می توان پلاسمای غنی از پلاکت را که از خون خود بیمار به دست می آید به ناحیه مورد نظر تزریق کرد. این امر باعث بهبودی پا می شود.
- درمان شوک ویو تراپی: در این روش، امواج صوتی به سمت ناحیه درد پاشنه برای تحریک بهبودی هدایت می شود. این ماده معمولاً برای التهاب کف پا که به درمان های محافظه کارانه پاسخ نداده است، مورد استفاده قرار می گیرد.
- ترمیم بافت اولتراسونیک: این فناوری حداقل تهاجمی برای التهاب فاسیای کف پا انجام می شود. در این روش از تصویربرداری اولتراسوند برای هدایت پروب سوزنی به بافت آسیب دیده فاسیای کف پا استفاده می شود. با استفاده از انرژی اولتراسوند نوک پروب به سرعت مرتعش شده و بافت آسیب دیده را می شکند. سپس آن را مکش می کند.
- عمل جراحی: تعداد کمی از بیماران برای جدا کردن ناحیه کف پا از استخوان پاشنه پا به عمل جراحی نیاز دارند. عمل جراحی تنها در مواردی که درد شدید باشد و سایر درمان ها با شکست مواجه شوند، مورد استفاده قرار می گیرد. عمل جراحی یک روش باز از طریق برش کوچک در کف پا است. نتیجه جراحی تا حد زیادی به مهارت به پزشک بستگی دارد. در صورتی که تصمیم به انجام جراحی دارید می توانید به صورت حضوری به مطب دکتر مصطفی شاهرضایی – متخصص ارتوپدی – فلوشیپ فوق تخصصی جراحی زانو در تهران مراجعه کنید.